Filtry pasmowe

Filtr pasmowy lub filtr pasmowy (BPF) to urządzenie, które przepuszcza częstotliwości w określonym zakresie i odrzuca (tłumi) częstotliwości spoza tego zakresu.
Filtry pasmowoprzepustowe są szeroko stosowane w bezprzewodowych nadajnikach i odbiornikach. Główną funkcją takiego filtru w nadajniku jest ograniczenie szerokości pasma sygnału wyjściowego do pasma przeznaczonego do transmisji. Zapobiega to zakłócaniu nadajnika z innymi stacjami. W odbiorniku filtr pasmowoprzepustowy umożliwia odsłuchiwanie lub dekodowanie sygnałów z wybranego zakresu częstotliwości, jednocześnie zapobiegając przedostawaniu się sygnałów o niepożądanych częstotliwościach. Sygnały o częstotliwościach spoza pasma, na które dostrojony jest odbiornik, mogą go nasycić lub uszkodzić. Dodatkowo mogą tworzyć niepożądane produkty miksujące, które mieszczą się w paśmie i zakłócają sygnał będący przedmiotem zainteresowania. Odbiorniki szerokopasmowe są szczególnie podatne na takie zakłócenia.[3] Filtr pasmowy optymalizuje również stosunek sygnału do szumu i czułość odbiornika.

Zarówno w aplikacjach nadawczych, jak i odbiorczych, dobrze zaprojektowane filtry pasmowoprzepustowe, mające optymalną przepustowość dla używanego trybu i szybkości komunikacji, maksymalizują liczbę nadajników sygnału, które mogą istnieć w systemie, jednocześnie minimalizując zakłócenia lub konkurencję między sygnałami.

Poza elektroniką i przetwarzaniem sygnałów jednym z przykładów zastosowania filtrów pasmowych jest nauka o atmosferze. Powszechne jest filtrowanie pasmowoprzepustowe najnowszych danych meteorologicznych z okresem, na przykład od 3 do 10 dni, tak że tylko cyklony pozostają jako fluktuacje w polach danych.